Als parochiegemeenschap hebben wij van Palmzondag tot en met Paaszondag een intens spirituele reis afgelegd, waarbij we stap voor stap de diepe mysteries van ons geloof hebben beleefd.
Deze bijzondere dagen vormden het hart van het kerkelijk jaar, waarin we in gemeenschap met elkaar, maar ook heel persoonlijk, deelnamen aan het lijden, sterven en verrijzen van onze Heer Jezus Christus.
Op Palmzondag begonnen we met de plechtige intocht met palmtakken: een herinnering aan Jezus' intrede in Jeruzalem als vredevorst en tegelijk het begin van Zijn lijdensweg. De lezing van het lijdensverhaal bracht ons in stilte en eerbied naar het kruis.
Tijdens de viering van Witte Donderdag herdachten we de instelling van de Eucharistie, het sacrament van het priesterschap en het gebod van de naastenliefde. In verbondenheid met Christus en met elkaar ontvingen we het Brood van het Leven. De voetwassing - waarbij twaalf parochianen de voeten gewassen kregen - stond symbool voor de dienstbaarheid waartoe elke christen geroepen is. Het was een intiem en indrukwekkend teken van nederigheid, liefde en een persoonlijke poging om in Jezus' voetsporen te treden en altijd als priester in zijn liefde te handelen en te leven.
Goede Vrijdag bracht ons tot het dieptepunt van de lijdensweg: het kruis. In stilte en ontroering stonden we stil bij Jezus' dood op Golgotha. De kruisweg, waaraan ook veel kinderen deelnamen, was doordrongen van gebed en diepe overgave. Tijdens de plechtigheid van de kruisverering brachten velen hun verdriet, dankbaarheid en hoop bij Christus, die zijn leven gaf voor onze verlossing. Velen hebben prachtige bloemen gebracht om het kruis te vereren, bloemen die bestemd zijn om de kerk voor de paasvieringen te versieren.
De Paaswake was het absolute hoogtepunt. Te midden van het donker ontstak het nieuwe vuur, symbool van het licht van Christus dat nooit dooft. We zongen het Exsultet, luisterden naar de lezingen die Gods heilsplan ontvouwden, en verkondigden met vreugde dat Christus is verrezen. In deze wake werd ook het doopwater gezegend en werden de doopbeloften hernieuwd. De kracht van de Verrijzenis werd zichtbaar en voelbaar in de harten van allen die deelnamen.
Met Pasen barstte die vreugde volledig los in een feestelijke en stralende eucharistieviering. Net als tijdens de Paaswake vierden we met grote blijdschap de overwinning van Christus over de dood. De kerk was gevuld met licht, bloemen, zang en vooral harten vol vreugde. De Heer leeft - en met Hem ook wij. De Paasvreugde gaf ons nieuwe hoop en bezieling.
Met deze vreugde stappen we nu verder, op weg naar Pinksteren. Pasen is niet afgesloten: we bevinden ons in de heilige Vijftigdagentijd, een pelgrimstocht van hoop. Het is een tijd van verdieping en voorbereiding op de komst van de Heilige Geest. We worden uitgenodigd om de vreugde van Pasen ten volle te beleven, ons hart verder te openen voor Gods Geest, en in geloof, liefde en gemeenschap te groeien.
Moge deze Paastijd ons vervullen met innerlijke vreugde, kracht en verwachting van het nieuwe leven dat God ons in Christus blijft schenken.
Laten we met de kracht en vreugde van de Verrezen Heer pelgrims van Hoop zijn.
Pastor Henyer Garcia